ME VOY SIN DECIRTE NADA
Me voy sin decirte nada,
con una no-experiencia cara,
sin que formes parte de mi círculo,
sin tener una idea clara.
No jugué mis cartas sobre la mesa,
o mejor dicho sobre la tuya.
Fuiste de mi corazón
mi preciada presa.
Y se queda en mi inconsciente
una fallida táctica,
compuesta por miles de versos
que jamás puse en práctica.
Pensaba que la vida
con cómplice era más divertida,
pero uno no cae en que no siempre
se gana (o se empieza) la partida.
Nada es todo,
todo es nada.
Tan solo quedan
lágrimas en mi almohada.
El baúl de los dictados
se está cansando de producir,
y sin darse cuenta y sin recibir,
su guardián se empieza a dormir.
Me quedo con esta espina,
sin hablar al cien por cien
y con algo de tristeza
te deseo que te vaya bien...
viernes, 20 de octubre de 2017
martes, 13 de junio de 2017
13. LARISSA (14/06/17)
Larissa
El alumno y el profesor
suelen tener roles diferentes
pero a tu lado te sentíamos
como una de nuestros parientes.
La asignatura de literatura
no era muy divertida,
hasta que llegaste tu
y aportaste un poco de alegria.
«¿Cómo será la sustituta?»
- se comentaba.
Ella es Larissa,
una mujer muy educada.
De Valencia a Barcelona
y de las clases a nuestro corazón.
«Seguro que es maja».
Tenian razón.
Si la lluvia no moja
y el ruido no suena...
Estarás dentro de nuestro corazón,
en nuestra sentimental trena.
No eres una profesora,
Eres LA profesora.
Y te recordaremos cada minuto,
cada hora.
El cariño abunda en ti,
no solo a la hora de enseñar;
eres una persona maravillosa,
la cual nos ha conseguido emocionar.
Eres como aguja en un pajar,
como huella en el mar;
las personas como tú son únicas
con el alma saben trabajar.
Gracias por ser como eres,
gracias por habernos hecho aprender.
Sin ti nada hubiese sido lo mismo,
ojalá nos volvamos a ver.
El alumno y el profesor
suelen tener roles diferentes
pero a tu lado te sentíamos
como una de nuestros parientes.
La asignatura de literatura
no era muy divertida,
hasta que llegaste tu
y aportaste un poco de alegria.
«¿Cómo será la sustituta?»
- se comentaba.
Ella es Larissa,
una mujer muy educada.
De Valencia a Barcelona
y de las clases a nuestro corazón.
«Seguro que es maja».
Tenian razón.
Si la lluvia no moja
y el ruido no suena...
Estarás dentro de nuestro corazón,
en nuestra sentimental trena.
No eres una profesora,
Eres LA profesora.
Y te recordaremos cada minuto,
cada hora.
El cariño abunda en ti,
no solo a la hora de enseñar;
eres una persona maravillosa,
la cual nos ha conseguido emocionar.
Eres como aguja en un pajar,
como huella en el mar;
las personas como tú son únicas
con el alma saben trabajar.
Gracias por ser como eres,
gracias por habernos hecho aprender.
Sin ti nada hubiese sido lo mismo,
ojalá nos volvamos a ver.
martes, 18 de abril de 2017
12. ÒRGAN BATEGANT (18/04/17)
ÒRGAN BATEGANT
A tots ens agradaria
trobar una mica d’or,
i jo aquell dia
vaig trobar-me amb el teu cor.
No parlava molt,
em dedicava a mirar-te
i de dins del meu cor
només sortia estimar-te.
Però potser m’oblidava
de que res dura per sempre,
que ets d’un altre univers
i no eren meus aquells ulls verds.
No vaig tenir en compte
que no jugo a la teva lliga,
que tu ets una princesa
i no arribo a tanta bellesa.
Més tard, en uns anys
vaig tornar a trobar-te
però ja no em miraves
ni em donaves una carta,
aquella que deia
<<El nostre amor no l’entén ni la
ciència>>.
La recordo amb nostàlgia
i em fa perdre la paciència.
Però torno a oblidar-me
de que tu no estaries sempre,
que un dia marxaries
i no deixaries la porta oberta.
Els dies que passo
pel carrer de casa teva
miro el teu balcó
i recordo aquella primavera.
El meu dia a dia
sembla una presó ardent.
No entenc com et penso tant,
rondes massa per la meva ment.
Tanco els ulls
i faig la vista enrere.
Tinc un món de sentiments a dins.
Et dedico la meva vida sencera.
Perdó si no vaig saber dir-te
que per mi molt significaves.
Ho sento, no intentava ferir-te.
Ara pateixo recordant
com m’abraçaves.
sábado, 8 de abril de 2017
11. LA MECÁNICA DEL CORAZÓN (09/04/17)
LA MECÁNICA DEL CORAZÓN
Qué complicado es el amor,
que ni dejando de pensar
dejas de sentir ese airecillo extraño
llamado tristeza
que te acaricia el corazón.
Qué sensibles son los sentimientos,
que consumen sin medida
todo el ser,
el cuerpo y la mente,
hasta la médula.
Así es
la mecánica del corazón,
una gran tentación,
a veces sin razón.
Qué complicado es el amor,
que ni dejando de pensar
dejas de sentir ese airecillo extraño
llamado tristeza
que te acaricia el corazón.
Qué sensibles son los sentimientos,
que consumen sin medida
todo el ser,
el cuerpo y la mente,
hasta la médula.
Así es
la mecánica del corazón,
una gran tentación,
a veces sin razón.
martes, 28 de marzo de 2017
10. NUESTRO CAMINO (28/03/17)
NUESTRO CAMINO
Mi día a día empieza a parecer
una prisión ardiente.
Ni yo entiendo cómo te pienso tanto
ni cómo dominas mi corazón y mi mente.
Mis sentimientos están encadenados,
te intento olvidar y me vienes a la cabeza.
Mi mundo gira alrededor de ti,
ni la naturaleza entiende tanta belleza.
Te miro a escondidas,
como si se tratara de un juego,
esperando que en algún momento me encuentres,
como cuando la cerilla busca el fuego.
No sé si tendrás miedo de dejarme entrar
para que este amor pueda empezar.
Abre la puerta tras coger el pomo,
que me encargo yo de darte un beso,
que si estás tu detrás me asomo.
No quiero dejarte ir
sin aún tenerte.
No quiero estar sin ti.
Ojalá y me acompañe la suerte.
Espero que no haya ni corazón roto
ni sueños quebrados,
que pueda encontrar el aire para respirar,
siempre y cuando sea entre tus brazos.
Quiero leer nuestra historia,
quiero saber nuestro destino.
Que tanto tu sensación como mi pasión,
formen un solo camino.
El nuestro,
cargado de ilusión
y emoción.
Mi día a día empieza a parecer
una prisión ardiente.
Ni yo entiendo cómo te pienso tanto
ni cómo dominas mi corazón y mi mente.
Mis sentimientos están encadenados,
te intento olvidar y me vienes a la cabeza.
Mi mundo gira alrededor de ti,
ni la naturaleza entiende tanta belleza.
Te miro a escondidas,
como si se tratara de un juego,
esperando que en algún momento me encuentres,
como cuando la cerilla busca el fuego.
No sé si tendrás miedo de dejarme entrar
para que este amor pueda empezar.
Abre la puerta tras coger el pomo,
que me encargo yo de darte un beso,
que si estás tu detrás me asomo.
No quiero dejarte ir
sin aún tenerte.
No quiero estar sin ti.
Ojalá y me acompañe la suerte.
Espero que no haya ni corazón roto
ni sueños quebrados,
que pueda encontrar el aire para respirar,
siempre y cuando sea entre tus brazos.
Quiero leer nuestra historia,
quiero saber nuestro destino.
Que tanto tu sensación como mi pasión,
formen un solo camino.
El nuestro,
cargado de ilusión
y emoción.
lunes, 13 de febrero de 2017
9. CONTIGO (13/02/17)
CONTIGO
Quiero descubrir contigo.
Sonreír.
Mi cabeza es una fiesta,
Llena de ganas y locura
Donde mi corazón late sin pausa,
Porque tu eres la causa.
No importa donde vayas,
te pienso de lejos.
Ojalá cabalgar contigo en el caballo de la vida,
Y poderte gritar lo que siento sin medida.
Tú, yo, un beso
y los sueños volando.
Que mi corazón me sirva de guía,
Y que bajo la lluvia contigo acabe bailando.
Cierra tus ojos,
Te llevaré a nuestro mundo ideal,
Donde te cogeré de la mano
Y estaremos juntos hasta el final.
Para esto hemos venido a la vida,
Para disfrutar,
Y qué mejor manera de hacerlo
Si de ti y contigo puedo gozar.
Quiero descubrir contigo.
Sonreír.
Mi cabeza es una fiesta,
Llena de ganas y locura
Donde mi corazón late sin pausa,
Porque tu eres la causa.
No importa donde vayas,
te pienso de lejos.
Ojalá cabalgar contigo en el caballo de la vida,
Y poderte gritar lo que siento sin medida.
Tú, yo, un beso
y los sueños volando.
Que mi corazón me sirva de guía,
Y que bajo la lluvia contigo acabe bailando.
Cierra tus ojos,
Te llevaré a nuestro mundo ideal,
Donde te cogeré de la mano
Y estaremos juntos hasta el final.
Para esto hemos venido a la vida,
Para disfrutar,
Y qué mejor manera de hacerlo
Si de ti y contigo puedo gozar.
miércoles, 1 de febrero de 2017
8. DI CUORE (01/02/17)
DI CUORE
Ay, el amor.
No se elige el sitio,
Ni el momento,
Ni la edad,
Ni enamorarse.
Ni de quién hacerlo.
Cuando te des cuenta de que no puedes sacarte de la cabeza a esa persona que creías que era propia de un capricho sentimental, te darás cuenta de lo invulnerable que es el corazón respecto la mente y conocerás su inimaginable poder, ya que podrás decirte, de una vez por todas, independientemente del futuro que esté por venir (o que no vaya a llegar nunca, quién sabe), que estás sintiendo de verdad.
Porque ni Cupido tiene hechizos tan mágicos.
Ay, el amor.
No se elige el sitio,
Ni el momento,
Ni la edad,
Ni enamorarse.
Ni de quién hacerlo.
Cuando te des cuenta de que no puedes sacarte de la cabeza a esa persona que creías que era propia de un capricho sentimental, te darás cuenta de lo invulnerable que es el corazón respecto la mente y conocerás su inimaginable poder, ya que podrás decirte, de una vez por todas, independientemente del futuro que esté por venir (o que no vaya a llegar nunca, quién sabe), que estás sintiendo de verdad.
Porque ni Cupido tiene hechizos tan mágicos.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)